SENİN ESERİN

Kaçýrma gözlerini benden,
Tut ellerimi...
Doluyum dopdoluyum;
Al cümle dertlerimi,
Söküp al bu bedenden!
Sen bir soru iþareti,
Bense kocaman bir ünlem:
Kimsin, nesin sen?
Nerden çýktým bilmem
Karþýna âniden!
Gönlüme düþen ilk yaðmur,
Sýrýlsýklam oluverdim.
Çölde gelen serinlik,
Günahlarýmý yýkayan nur...
Benimkisi hürken esirlik;
Tutkunum tutukluyum,
Müebbet sana vurgun...
Ekmediðim bahçede biten çiçek,
’’ Keþke rastlamasaydým ! ’’dediðim.
Uyuyakaldýðým dinlerken,
Masal beþiðinde bebek.
Kýrlangýç karasý gözlerin,
Firar eder her sonbahar...
Bahtým boyanýr gözlerinin rengine,
Sarý deðil artýk simsiyah yapraklar.
Bu tablo bu güz fâciâsý senin eserin!...
Sosyal Medyada Paylaşın: