HÜZZAM KORİDORLARI

Sana mýzrak, bana gülle ile vuran sancý
Derin dalgalarla vuruyordu içimizi
Gözlerin ruhumun kýrýk güvercini
Bedenin ellerindeydi neþterin, ayný kederle
Ve ayný zulmü paylaþan onlarca yüz
Saf tutmuþtuk koridorunda hüzünlerin.

Belki bir umut diyorduk ey hayat!
Belki bir umuttu sýr gibi sakladýðýmýz av mevsimi
Kanýmýzý donduran, dolanýp duran kaplan sýrýtýþýyla
Ve nerede duracaðý belli olmayan, ya da kime vuracaðý
Kara bulutlar gibi geziniyordu yaný baþýmýzda
En sýcak, en ölümcül gününde aðustosun
Hüzzam ninnilerle avunuyorduk.

Uçuþuyordu bomboþ hayaller ve manasýz sözcükler
Yüzleþirken kim bilir kaçýncý kez anýlarýmýzla
Her açýlýþýnda demir kapý ya hüzün
Ya da sevinç çanlarýyla aldatýyordu içimizi

Alýþýlmadýk kum saatiydi uzaklaþan ümitlere gün
Mýrýldanýþlar, korkulu bulutlara üflenen dualar
Ve yüreðimize akan cemrelerle, düþüyorduk.
Ayný dilek ve ayný umutlarla yakýnan göz pýnarlarýmýzdan

“Acý, hüzün ve mutluluk birbirine karýþýyordu ameliyathanenin bir açýlýp bir kapanan kapýsý önünde. Herkes kendi kýyýsýnda, anýlarýyla yüzleþiyordu. Bütün bakýþlar korkulu, bütün gözler kendi karanlýðýnda boðulurken; saatler kum saati hýzýnda ve asýrlar kadar sandýðýmýz zaman, sadece beþ dakikaydý. Kýrk yýllýk dost gibiydik hiç tanýmadýðýmýz insanlarla. Ýçlerinden biri; “geçmiþ olsun, nesi var hastanýzýn” dediðinde ona bütün ruhumuzla sarýlýp, dostluðunu, yakýnlýðýný büyük bir sevinçle karþýlýyor, hüznün yuvalandýðý gözlerden medet umuyorduk. Aðýr, demir kapýnýn her açýlýþýyla gözler o yönde odaklanýyor, beyaz gömlekli görevlinin getireceði müjdeli haberi kendimize yorarken; o an, uzak ve tedirgin bakýþlarla ve sedyeyle önümüzden geçen solgun yüzü izliyorduk. Ýster çocuk, ister yetiþkin olsun, uyku ile uyanýklýk arasýndaki hastanýn “Anne!” diyerek inlediðini görüyorduk her defasýnda. Sanki içerdeyken kendi aralarýnda sözleþmiþler gibi… Hüzzam koridorlarý “Anne” sesleriyle uyanýyordu hüzünlerinden. Yýldýzlar safta toplanýyor, Ay gülümsüyor, Güneþ bütün ýþýklarýný göndererek deðiþtiriyordu çehresini bütün yangýnlarýn…

Islak bir mendilin arkasýna saklanýp,
Buharýný soluyorduk ýssýz ve karanlýk dehlizlerin
Belki doðurmak için yeniden rengini hayatýn
Belki deðiþtirerek vedalarla, ya da kýrarak
Hüzzam koridorunun uslanmaz zincirlerini




Sosyal Medyada Paylaşın: