/gayya kuyusunda düþlerim
alev alýrken
zarif bir çýðlýðýn melodisinde
doðdu þiir/
menzilimde yeþeren musalla taþý
kör bakýþlarýn hedefinde
akýllara ziyan
donuk bir tebessüm yapýþmýþken
dudaðýmýn kýyýsýna
gözlerimin buðusuna sinen
adýný sildim yaþam!
elimin tersiyle
ne zaman ki kýblemi deðiþtirip
secdeye baþladým
yangýn çýktý benliðimin otaðýnda
/þeytan azapta gerek*/
vebalim cümlenizin boynuna takýlsýn
pezevenkliði ilke edinenler
istiflendiðiniz kötülük çukuruna bakarken
suretim yapýþsýn gözbebeklerinize
ucubeliðinize aðlayýn
siz kelimelerimin ýrzýna geçerken
ruhumu þeytana sattým
artýk
köpekler ýsýrýyor
zifiri karanlýðýn dudaklarýný
/kaçýncý sancýnýn çýðlýðýnda doðurdun beni anne/
gelmiþine geçmiþine
aðýz dolusu sövdüðüm
karanlýk sokaklarýn deyyuslarý
bilerek
isteyerek
þerefsizce vurdunuz
alnýmýn ortasýnda saklanan
masum çocukluðumu
oysa gülümsüyordu
/tükürdüm ciðerinizin beþ para etmez sýfatýna/
ah anne!
adý piç olan yalnýzlýðýn kollarýnda
ölümü özlüyorum
israfile inat
kýyamet akýyor gözlerimden
mahþere bir kaldý
Yeþim Deren