/günahýn aslý
bir kadeh þarapta saklý dediler
sordum agoba
külliyen yalan dedi/
ki… aslýnda
güneþin doðurduðu çocuklar deðildik
hiçbirimiz
ademden olma
havvadan doðma
biçarelerdik
büyüdük
þeytana özendik
çaylak bir insanoðluydum
uçurum kenarlarýnda
takýldým sürünün peþine
þehvet dokundu dilimin ucuna
uzandýlar edepsizce
özümün bekaretine
pejmürde gülüþlerde yýrtýldý
duvaðýmýn masumiyeti
aðlayamadým bile
kangren seviþmelerin eþiðinde
iblis adýmladý döþümü
ve
ben
saðanak yaðmurlarýn
kafir ýslýðýnda
ýslandým
teneke baþý sohbetindeki
kirli yüzlü sokak çocuklarý
uyandýr güneþi dediler
seslendik bir avazda
koro halinde
duymadý
soldu kardelenlerimiz
dudaðýmdaki rujun
kanlý baðýrtýsýnda
söktüm ellerimin kýnasýný
sür git ulan dedim yaþama
takýlma þehrimin kaldýrýmlarýna
köþe baþýnýn ucuz fahiþeleri gibi
tellendiriyorum iþte
nargilemin marpuçunu
düþ yakamdan
ve
tanrý kustu gazabýný
iliklerimden aþaðý
Yeþim Deren