aþk’ýn müebbet cezaya hükmü
sensizliðin zifiri karanlýðýnda kararan gençliðim
su damlalarýnýn taþmasýyla
cisil cisil yaðýyordu gözlerimden..
sensizlikte kaybolan ruhumun derinlikleri
karanlýk bir çýkmazýn içinde
eþtikçe bir hüzün, çözülemez bir zincir halkasý
yarýnlara göz kýrpýyordu þuursuzca
kanadý kýrýk bir martýnýn acýsýyla kývranýrken
ne oldu da böyle ikiye bölündü
sensizliðin renginde kayboldu hayat bütünlüðüm
yaþlýlýðým hiç olmadý
hep çocuk kaldý bir yaným eksik olarak
müebbet cezayý kaldýrmasýyla son buldu