sarýyý yeðledi hayat meçhul bir alemin derinliklerine göç ederken sazbenizliydi solgundu bir demet vedaydý sarý
oysa geniþti ufuklarý sýnýrsýzdý gökyüzü huzurluydu bahar çoðalýrdý açýk mavi umutlar baktýkça gözlerine maviydi deniz
kararlýydý kýzýltanda saklýydý canalýcý bakýþlar yandý ateþlerde alev alev kaldý közlerde kül solmadý rengin ihtirasý karanfil kokar kýrmýzý
vaz geçemem asla siyahtan uyurum kollarýnda olsa da gözlerimde aðýrlýk tutkumdur o benim hüzündür yaralý gönülde ayrýlýk gözlerinde gecedir aþkýn çoktur manasý her tonu ayrý bir hicran yarasý kaçamam ki ondan istesin çýkarmaz güneþi koynundan elemdir bazý bazý
siyahý sen de beyazý kar da ve kardelende bir de Afrika’da çocuklarýn gözlerinde sevdim maviyi umutta kýrmýzýyý aþkta
renkler beni sevdi ben hepsini þimdi ebruli hayat her tonu ayrý bir tat kaçýnmadýk kamçýlarken duygularý aþk
oysa annem bana böyle mi öðüt vermiþti eylemin ölçüsü yok ne baþý var ne de sonu bulursun kendini ortasýnda yalýndýr aþk sözcüklerdir onu anlamlý kýlan demiþti
bana annem böyle söylemiþti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sepkin Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.