Yüzyıldan Kalma Bir Gece

en güzel tutkularýn
en öfkeli tutsaðý endiþe
gece yarýsý eylemi uykusuzluklarým
biat ettim gecelere

güvercin gözyaþýnda üþürken
kýþ karanlaýðýnda gözbebeklerime aydýnlýðý
eski bir roman tadýnda
yüklensin hece hece

gelip otursun göðsüme zaman
görmeyeli içimden
kimler gelip geçmiþ
yüzyýldan kalma bir gece mavisinden

kalýn bir yaðmur damlasý
camlarýmda kýrýlýyor
daðýlýyor
amansýz ruhumda kankýrmýzý damgasý

bakarken uzaklara
beyaz nilüferler yüzer gözlerimde
aþkýn uðultusuyla
zenginleþirken kalbim
siyahlarla örterim gecenin yüzünü

imzalamak gelmiyor içimden ayrýlýðý
geçip giden bir sevdanýn arkasýndan
öykünmek istemiyor aþk

rüzgar daha da yorgun
göðüs geçirirken tüm aðýrlýðýyla
direniyor düþünceler
solgun
bir gülümsemem kalýyor aynalarda aðlamamsý

yine mi ömrüm son bahar
yine mi her akþam buðulanacak camlar

ben doysam geceye yeniden
acýkmalýyým güne
ýsýtmalýyým arzuyu
sen varsýn diye

ruhumda olan bir þey söyle
yorgun umutlarým
mistik bir uykuya dalarken gecede
yol almaktayým sana doðru

doðdu doðacak güneþ derken
unutkaným ben aþk
savunmasýzým sevgiye...



Sosyal Medyada Paylaşın: