Ey gençliðim yetmez mi, öz yurdunda paryalýk!? Atâleti silk de at, sesin çýksýn daha gür. Gerçekleri gör, gözet, hiç vakit kaybetmeden Fikrin en güzelini, ilmik ilmik doku, ör.
Esas olan orta yol, tehlikelidir uçlar Bundan hâlâ habersiz, aklaþsa da o saçlar Her seçimin sonunda, döner halkýný suçlar Kendi benzemez halka, o bana benzesin der.
O nefis ki insanýn, tuzak kuran aðýdýr Bir yönüyle bu dünya, belki ayak baðýdýr Ana karný hayatý, en güzel örneðidir Dünya ukbâya göre, ana karnýndan da dar.
Günahkâr olan kiþi, þefaatçi kul arar Ýþ iþten geçmiþ ise, piþmanlýk neye yarar Bir gün ölüm ýrmaðý, sizin eve de uðrar Tüm canlýyý yiyen yer, bir gün senide yer, yer.
Hâl ve istikbal için, aydýnlar zihin yorsa Bilmeyenler bilene, çözümlü soru sorsa Hem yerli hem yabancý, ne kadar izim varsa O tevhidin gücüyle, kalpteki putlarý kýr.
Her insana gerekli, ya bir lider, ya da pir? Baþýboþ gezme sakýn, bir Gönül’e sende gir O Vâhid’dir, Ehad’dir, O, þeddeli Bir’dir, Bir Bir O’nu karþýlamaz, O, birden de daha BÝR…
06/10/’10 Hanifi KARA Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.