SÖZ İZİ
Nasýl oldu da oldu, çaktýrmadan gizlice
Bakan nasýl baktý ki, “yüzünde göz izi var.”
Canýný sýkkýn gördüm, gülüm benden habersiz
Bir þey diyen mi oldu, yüzünde söz izi var?
Mihrâbýn yýkýlsa da, duruyor güzelliðin
Edâ, cilve, naz, sitem… farklýdýr özelliðin
Gerek hayâ yönünden, gerekse tâzeliðin
Gelin olsan da hâlâ, yüzünde kýz izi var.
Ne olursun sen bana, kalbinde bir kapý aç
Ben de seni her zaman, baþýma edeyim taç
Sorsam ayýp olur mu, daha önceleri hiç?
Aþk oduyla yandýn mý, yüzünde köz izi var?
Aþk acýsý öyle ki, o apayrý bir sayrý
Kýskanýrým ben seni, ayrý kalsak da ayrý
Asla kabul eylemem, annen, babandan gayrý
Kimler sitem etti ki, yüzünde naz izi var.
Saðlam sanýlan dikiþ, bir anda sökülüyor
Bükülmeyen bilekler, gün gelip bükülüyor
O güç, kuvvet nerede, organlar dökülüyor?
Ýkinci bahar yakýn, yüzünde güz izi var…
O1/10/’10
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.