BABA

Yorgun gözlerle bakardýn,
Umut deryasýnýn ufkundan,
Hep bir yarýn beklerdin,
Bu ellerin nesini beðenmeyip te býrakýp gittin,
Beni zalimlere terk ettin baba.

Bir gölge gibi beni saklar korurdun,
Baba deðil can yoldaþým olurdun,
Bin bir zorluklarla bugüne getirip beni býraktýn,
Neyini beðenmeyipte gittin ey baba.

Ceketin resminin altýnda,
Asýlý arkamdaki duvarda,
Senden baþkasýna dayanamam,
Sensiz, mavzersiz bir siperden farkým yok anla,
Yalnýz býraktýn þu koskoca deryada,
Beni býrakýp gittin ey baba,

Biri baba dese yanýmda,
Burnumun direðinde ince bir sýzlama,
Yokluðun yüreðimde derin bir yara,
Yalandan da olsa çýkýp gel dünyama,
Sensiz, yapraksýz bir çýnardan farkým yok baba.

Ekmek bulsak, katýk bulamazdýk,
Kuru soðan, ekmekle çok akþamlar yaptýk,
Yamalý elbiselerle çok bayramlar geçirdik,
Yokluða isyan etmezdin baba.

Helâlýn peþinden koþtun,
Haramdan hep uzak durdun,
Belki mutlu bir hayat yaþayamadýn,
Son nefesine kadar, yüce bir çýnardýn baba.

Olmayan servetini yoksullarla paylaþýrdýn,
Aðlayan çocuk görsen dayanamaz koþardýn,
Kimsesizlerin kimi,
Sahipsizlerin sahibiydin,
Sana ekmek su gibi muhtacým baba.

ZÜLKÜF KILIÞÇI


Sosyal Medyada Paylaşın: