aksak yaşam düşleri
nasýl da geçiyor her þey iç içe
gökyüzü kuþ zindaný yeryüzü insan
deliller topluyor kendi dilinden
mücrim bir çocuk gibi zaman
ancak güneþe bakýnca anlýyorsun
aðlayan kadýnlarýn hallerini
melodiler nota sehpalarýndan
atlayýp atlayýp ölüyorlar
bir ipe dizilmiþ binlerce boncuk
aklýmda hep o yaðmurun sesi
topal bir karýncanýn sýrtýnda ayrýlýk
bizden en uzak bize en yakýn
sizi sýnýrsýz kanatlarla kuþatan
Tanrýya þükretmeniz ne kadar az kuþlar
oysa biz daha yürümekten aciziz
diyorlar ki buralardan yalýnayak gidin
nasýlda korkutuyorlar bakýn
avluda duran birer kara büyü çünkü
sürmeli gözleriyle güvercinler
binlerce üveyik yüzünün aksidir bir dað
gölgesi düþer kirli sakallarýma
yüzüm suya imrenir su acemde bir kadýna
ardýçlarýn serinliðinde bir akþam bu
dizlerime uzanmýþ aksak düþlerim
diyelim ki uðrayýnca güz ellerine
benimde aklýmý baþýmdan alsýn mavera
saçlarýna dökülen son yapraktan
rüzgarlara aldýrmadan aç eteklerini ve topla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.