Sevgiliye...

"Her þeyin olduðu yerde
senin olmaman
ne kadar yoksul olduðumu gösterir"

ondan mý bilmem ama
yaðmur sonrasý Güneþ’e benzetirim seni
öyle alabildiðine aydýnlýk

peki hep öyle kalýrmýsýn ?
zor deðil mi ?
çok zor
kendimden biliyorum çünkü
kendimden...

ki bazan yüz sürülmeyecek kadar karanlýk...
öyle ki
ben bile þaþýrýrým...

bazende bir ipek gömleðin teni okþamasý gibi
öyle uysal...

çok þey istiyorum
biliyorum...
ama insan olmakta böyle bir þey deðil mi ?

varlýk ile yokluk...
aydýnlýk ile karanlýk gibi...
her þey bize benzer aslýnda biraz
bizim bazen her þeye özendiðimiz gibi...

peki ömrüm olurmusun ?
ama ömrünü köreltmek için deðil ha...

olmaz mý ?
iyi ama neden ?
ne!!!
biraz asabimiyim ?
iyi ama sende fazlasýyla iyi deðilmisin...

hadi ama
bak, yaðmur dinmek üzeri...

"Güneþ
þimdiye kadar ruhumu hiç böyle okþamamýþtý..."


Sosyal Medyada Paylaşın: