MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GİDENLERİN ARDINDAN 3
ebadem

GİDENLERİN ARDINDAN 3




Aslýda susmayý öðreniyor insan.
Yüreði feryat ederken bile.
Gidenlerin ardýndan bakarken bile.
Ve yürürken bile bir tabutun ardýndan aðýr aðýr,
Ve aðlayan gözlerle.
Susmayý öðreniyor aslýnda insan!
Susmayý sayarken gözyaþlarýný birer birer.
Öðrenemediklerimde var aslýnda.
Ve unutamadýklarýmda.
Ve söküp bir kenara atamadýklarýmda.
Artýk susmasam diyorum gülüm.
Konuþsam diyorum çýkarýp yüreðimden her kelimeyi.
Haykýrsam sevdamýzý diyorum hani,
Aldýrmasam diyorum yolumu kesmesine ölümlerin.
Kimse söylemese diyorum "unutursun" diye bir kelime.
Unutmayý "unutsam" diyorum hani.
Nispet yaparcasýna Abdurrahim Karakoç’a þu yeryüzünde.
Aslýnda anlatamýyorum be sevgili,
Damarlarýmda yol alan hicraný.
Ve duyuramýyorum kimseye yedi yýllýk bir feryadý.
Beni anlayan var mý ki gülüm?
Kim yapar acýnýn tasvirini söylesene.
"Zambaklar en ýssýz yerlerde açarmýþ" oysa
Ve varmýþ her vahþi çiçekte gurur.
Sevmenin gururu varda gülüm,
Ayrýlýðýn gururu var mý ki söylesene!
Sus gülüm!
Sus Allah aþkýna sus konuþma.
Sil göz yaþlarýný sil ne olur bu günde aðlama.
Bu gün ayýn on üçü, gülüm.
Aylardan þubat, hasretin yedinci yýlý yani,
Sürgünün yedinci yýlý.
Gurbetin yedinci yýlý,
Yaþarken ölmenin yedinci yýlý,
Her gün bir dirhem erimenin yedinci yýlý.
Bu gün takýlýp ta Azrailin peþine,
Gidiþinin yedinci yýlý.
Eskimeyen acýlarýn yedinci yýlý,
Her gece ruhumda nükseden sancýlarýn yedinci yýlý.
Bu gün daha da bir efkar kaplýyor içimi be gülüm.
Baþým ellerimin arasýnda,
Dýþarýsý soðuk,dýþarýsý bir kefen beyazlýðýnda.
Ellerim cebimde hala,aklýmda sen.
Ölümü düþünüyorum gülüm
Ölümü...
Gidenlerin ardýna düþerken gölgem.

Bu gün ayýn on üçü, gülüm.
Aylardan þubat, hasretin yedinci yýlý yani,
Sürgünün yedinci yýlý.
Gurbetin yedinci yýlý.
Seni yazmaktan býkmayan bir kalemin siyah ucuyla,
Açýp yürek defterimden bembeyaz bir sayfa.
Hani her zaman yaptýðým gibi.
Her satýrýnda adýný yazsam diyorum bu gün..
Hani her satýrda hep;
Adýný iþlesem diyorum harf harf,
Hani "aþkým" desem sana.
Sað omuzum da ki melek sevabýmý yazsa
Sanki hiç kesilmemiþ gibi sesin.
Bir türkü tadýnda gelse diyorum kulaklarýma.
Çok þey mi istiyorum Allah aþkýna.
Baksana gülüm;
Yine yýldýz kaydý gökyüzünden,
Sabah seninle uyandý yine,
Daðlar sildi gözlerinden þivaný,
Binlerce berfini kuþandý topraðýný.
Üþümezsin deðil mi gülüm?
Neyse dur!
Dur gülüm dur sakýn konuþma.
Konuþma sesini almasýn rüzgar.
Konuþma ne olur konuþma sus gülüm
Sus yeþil gözlerine yaðmasýn kar..

Bu gün ayýn on üçü gülüm.
Aylardan þubat, hasretin yedinci yýlý yani,
Sürgünün yedinci yýlý.
Gurbetin yedinci yýlý.
Üzmeden sana dair her þeyi
Ve öperek adýnýn düþtüðü yerleri,
Ve birazda hani iznin varsa eðer,
Koklayarak hasretini,
Sana geldim gülüm.
Ellerimde hala senin menekþelerin.
Nasýlda boy vermiþ bir görsen güllerin.
Yýllar ne çabuk geçiyor deðil mi?
Her þey gözlerimin önünde.
Þurasý Hakkari,þu asker ben,
Þurasý numune hastanesi þu solan gül-sen.
Þu aðlayan ihtiyar,babam olmalý sanýrým.
Annem alýnca haberi ilk bayýlandý aþkým.
Þu yakasýna sarýldýðým doktordu galiba,
Þu Meryem annem olmalý hani ayaklarýný öperek fenalýk geçiren.
Aman Allahým!
Seni kim götürüyor gülüm,
Kim götürüyor;
Baþýna kadar bir beyaz çarþafý çekip.
Daha gözlerini bile öpmeden. Nereye...?
Nereye gülüm tarifsiz sancýlarý indirip yüreðime.
Nereye Allah aþkýna söylesene.

Bu gün ayýn on üçü gülüm.
Aylardan þubat, hasretin yedinci yýlý yani,
Sürgünün yedinci yýlý.
Gurbetin yedinci yýlý.
Dört tekerlekli bir sedyeye,
Gül dikilir mi be gülüm?
Sedyeye gül dikilmez dikilmezde,
Ölüm sessiz ve sakin
Ve boy veriyor iþte.
Yakýþmadý be gülüm.
Býrakýp ta gitmek bir askeri teskeresine yedi ay kala,
Ve yakýþmadý inan tüm dünyayý yýkmak baþýna.

Bu gün ayýn on üçü gülüm.
Aylardan þubat, hasretin yedinci yýlý yani,
Sürgünün yedinci yýlý.
Gurbetin yedinci yýlý.
Ve biliyor musun beyazlarla geliþinin yedinci yýlý,
Ve ne tevafuk ki beyazlarla gidiþinin de yedinci yýlý.
Hiç kýzmadým sana gülüm hem de hiç...
Aslýnda biliyordum ölüm güzel þeydi.
Ölüm bu kahpe dünyadan ebede terhisti.
Ama lakin gülüm;
Ateþin ilk düþtüðü yer ilk yanan yerdi.
Ve o ilk yanan yer hala yanmakta,
ve inanýr mýsýn gülüm hiç sönmemek üzere korlanmakta.

Engin Badem
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.