Bir ben kaldım

Bir sen kaldýn benden geriye
...ben mi?...
Bense gidiyorum hiç bilmediðim diyarlarýn
Bilmediðim sokaklarýnda
Yalnýzlýðýma çareler aramaya

Bir sen kaldýn benden geriye
Severdi diyorlar ardýmdan
Onu çok severdi...

Gidiyorum,
Sesimide çýðlýk çýðlýk sürüyorum ardýmdan
Kendimi de parça parça býrakýyorum yollarýmda
Ama sen gelme!
Bilme ne halde olduðumu
Sen yeterki üzülme...

Bir sen kaldýn benden geriye
Sen dediði zaman birileri
Ayný cümlede bende olurdum mutlaka,
Herkes bilirdi
Sen ne demekti,
Ben ne demekti...
Mert bir sevdaydý bu
Savaþta verdik cömertçe kendi içimizde
Sokulup bir köþeye avuttukta ruhlarýmýzý masumiyetle,
Bir ben kaldým geriye
Sadece senden ibarettir...

Gidiyorum güzel gözlüm öyle þehir þehir deðil
Ben benden gidiyorum
Bütün olumsuzluklarý bütün haksýzlýklarýda beraberimde götürüyorum
Sen rahat et diye,

Kanayan tüm yaralarýma tuz basýyorum
Artýk tüm savaþlara ben koþuyorum.

Bir sen kaldýn geriye parçalanamayan tek yaným
Bir ben kaldým geriye
Sadece ben bütün seninle


Deðerli yorumuyla YALNIZLIK ABÝDESÝ arkadaþýma teþekkürlerimi sunuyorum



Ebru Gökman
Sosyal Medyada Paylaşın: