BUMERANG
...
Gözlerimden çakýlmýþým çarmýða
Elimi tut ey hiçlik
Hiradan düþmüþ bir çocuk
Kundaðýnda kum ve beþik
Bileklerinde kesilmiþ bir kitap
Yazýsýz tarihinde yenilmiþiz kendimize
Adýn tavaf senin
Ýçindeki labirenti ilk ben buldum
Yarýsý siyah yarýsý beyaz bir güldün
Alnýndan avuçlarýna
Kendini asma aðaçlarý
Eðildim aldým bir ölü kelebeði
Ara sokaklara bir baþýma yürüdüm
Jan valjan/Madlen Baba
Bu karanlýk topal
Kör bu çýðlýk
Kendini emziren yokluk
Seni öldüreceðim dedim kendime
Cebimden düþtü son mektup
Bir kuþ okudu en son
Evimin penceresi
Kuzeyim be çocuk
Soyunsa da güneyinden her sözcük
Sevme kültü/ Hiroþima
Atomlarýn/kibrit su ve cenin
Seni öldüreceðim dedim bir kadýna
Unuttu
Ellerini yýkayýp
Uyudu
Odam_
Bütün gece
On adýmda bir duvar
Yüzün çarpar be....An
Kemiklerim kýrýlýr içe bata sancý
Bilmeden beklerim
Saðýr kapý
Kapatmýþým bir resmi yüzüme
Çapraz asýlmýþ bütün gölgeler
Tersten yazýlmýþ bu yazý
Üstü açýk dikey bir tabut
Gözleri açýk mumya týlsýmý
Karartýlmýþim sönmüþ gecenin aylasý
Sana sadakatim köpeklikti
Baðýrdým uludum/ Ay henüz sübyandý
Sesler arýyordum
Herhangi bir þarkýda
Sezen suçludur
Masa’sýn da unuttuðu gözlerimden
Sayýklayan son þiirimdi
Unuttu
Ellerini yýkayýp
Uyudu
Bir ülkenin kýyýsýnda durdum
Islandým yýrtýldý uyruðum
Bir kadýn buldu sonra beni
Üç mazruf bir kaðýt
Suya býraktý öznemi
Ellerini yýkayýp
Uyudu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.