Boþ bir sokaða süpürmezden önce güzlerimi
yaðmurun kýna tutmaz söylencesi gelirdi nasýlsa
her sýfatla tamlanýrdý eksik bir çocuk.
serçelerin tangosuna eþik olan basamak
senin masmavi ellerin var bulutsuzluk günlerinde
bir salkým güneþe bin yýllýk þarap
akþama ana renkler giyindirdik
görebileceðimiz en yamalý þalvardý
daðlarý karanlýk köylerin üzerinde ipekle tirildeten
dansýna þaþýrmayalým her defasýnda
ey güneþ! seni doyumsuz Kazanova.
ince ten, ayazýmda korunmasýz kalkan
içime giydiðim, demirden yelek kadar çaresizdi gece
patikalarýmý çobanlara toplatsam ne çýkar
en iyi onlar bilirdi kýdemini rüzgârýn, þakaðýnda
daðýlmýþ saç, beyaz kurdele, atýk kement
leþ kuþlarý bile ezberledi güzelliðinizi
siz ölmezden önce bir vakit
sonbahardý, boþ sokak, kökle sulanmýþ yaprak
her yaþanmýþlýðý secdenize döktüðünde
küskün ýrmaklar, saçýnýzda taraktý…
ünlemini kendinde büyüttü bayrak!