Gölgesinde yatmayý sevdim, Okþamasýný, nasýrlý elleriyle... Buðulu sesiyle dokunuþunu, Kulaklarýma... Onuru sevdim, Dimdik duran bakýþlarýnda... Gülüþünde, Çizgi çizgi efkarý sevdim... Öz’ünü sevdim sözünün, Esirgemeden ince ayarýyla öðreten...
Þimdi,An kaldý us/um/da
Ecelle sözleþmene kýrgýným baba Yürek ucumda yangýnýn hala Usul usul özledim, yürek dayanmaz yoksa Ilýk ýlýk yandým sana Derinden çektim hasretini içime Yokluðunun, Dertli yoksunuyum þimdi Zulum kar etti kendi adýna Can telef oldu son bakýþýnda...
Taktým baba, Göz yaþýmý ardýna...
Garipliðim gidiþinedir Ahir ömrün gebeyken gama Olmadý baba Takvimler,dönümünde yýlýnýn Üç koca yýl! An kaldý Taktým baba Aðýdýmý ardýna...
Çözemezken ölüm bilmecesini, Taktýlar yakama Hatýrýmda yok olan silüetini Cüzdanýmdasýn baba Baþ köþede ....
Gittin ,ömür topraðýndan sessizce Sensiz kalan yanlarým baðýrýyor ardýndan Baba! Yorganýný hazýrlýyor dilim, Mezarýnda duayla... Hoþcakal baba Hoþcakal...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.