gün yarýn þimdi sarkýk dekoltesinde zamanýn dün bugün... içimde biriken bedduasýzlýða seccade yüzün ýslanmýþ anlamsýzlýðýn ana dili siyah denmiþ iki kadeh ziftlendiðim geceye farkýndalýðýn ikilemindeyim fillerin piyonlarý çapraz yediði bilmeceye ýsrarlýným senin ýsrarlýsýyým buruþuk dünlerinin el deðmemiþim,gönül bâkir sevda süt beyazýnda üreyen kefir parantez açýlýmlarýnda verdiðim söz sýðýþ ellerime alelacele çileyim.....çöz tel çek kumaþýndan dünün týðýný ipliðime dolasýn kanaviçe ör bizi dantel,dantel eteðim daðýna suyuna firuze kumuna sel çiçeðine gün yüzü,kuþlarýna yemim üç günlük sakalým yer minderlerinde dar vakitliyim deli balým yorgan döþeðim...
(gelirsen...kendiliðinden gel,hadi! demeyeceðim)
Demir Mutlugil
Sosyal Medyada Paylaşın:
Demir Mutlugil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.