kemanlar çalýndý þarkýlar söylendi güneþe inat, bir su daha dökündü gölgen
fenerlerini aya asýp sýcaklýklarýný alýp gitti kediler
kör bir elmas ucu ile ikiye bölünüp soðudu sesim
kaldýrdým alnýmý matemin renginden bir kadeh raký daha söyledim kendime etti yedi üzüncü boynuma serildi yollarýn kendimdeki uzaklara baktým anladým insan dönebildiði yerindi
K.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.