Aşk Ölüme Yüzmektir!

Aþk dediðin ateþ de yanmak’mý dediniz?
Aþk ile yanmayý,
Havale geçirir gibi vücudunuz titrercesine terlemek mi,
Yoksa! kabuslarýn üzerinize kara çarþaf gibi örtünmesi gibimi bilirsiniz?

Aþk ne havale geçirir gibi titrercesine terlemektir,
Ne de kabuslarýn üzerinize kara bir çarþaf gibi örtünmesidir...

Aþk ateþ’den bir deniz’in ortasýnda, kýyý dediðin sevgilinin kollarýna ulaþmak için,
Can havli ile kulaç atýp ölüme yüzmektir...

Etini kemiðinden ayýran ve iliklerini kaynatan bu ateþ’den deniz de,
O’na kavuþmanýn sevinci ile bir bütün kalabilmektir...

Seni o’na ulaþtýracak olan tek yol bu olsa bile,
Kavrula kavrula ölmeyi hiçe sayacak kadar fedakar olabilmektir...

Sevmenin bedeli zulümle ve ölümle ödense bile,
O’na acýmsayarak deðil, gülümseyerek canýný teslim edebilmektir...

Sayýsýz yara ve kesikler ile örselense de bedeniniz, yüreðiniz,
O’nun aþk’ý ile kabuk baðlayabilecek kadar sabýr etmelisiniz...

Aþk Sevgili’ye ulaþan her yola girebilmek,
O’nun için her acýya tahammül edebilmektir...


Ahmet Özhan Uygun ©
Sosyal Medyada Paylaşın: