İnsan İnanmaya Önce Kendinden Başlar

Ýnsan inanmaya önce kendinden baþlar
Kendisi inanýr inandýrýlmak istenen bir þeye en baþta
Sonra karþýsýndakine inanýr
Daha sonra inanmak istediði herkese ya da her þeye

Yani inanmak saf olmak, cahil olmak demek deðildir
Ýnanmak bir yerde tercih meselesidir

Karþýndakiler senin tercihini kendi kurnazlýklarý sanacaklar
ve seni kandýrdýklarýna inanacaklar belki de
Ama sen kandýrýldýðýn için deðil, inanmak istediðin için inanýrsýn bazý þeylere

Bazen göz göre göre inanmaný beklerler kendi yalanlarýna
Ýnanýrsýn...
Ama onlar istediði için deðil, sen istediðin için
Sen istiyorsun inanmayý
Çünkü inanmýþ gibi yaparsan üzmezsin onlarý
Çünkü onlar yalan söylese de sevdiklerindir
Evet, sevdiklerindir
Çünkü en çok sevdiklerin yalan söyler sana
ve en çok sevdiklerin seni incitmeyi bilir

Neyse...
Sen inanmak istiyorsun ya?
Ýnan
Ama baþkalarý istiyor diye deðil
Sen istediðin için
Baþkalarýnýn tercihleri seni kendi vicdanýnla baþbaþa býrakýr
Sonra kendi vicdanýna hesap veremezsin
Yanlýþ þeylere inandýðýn ve doðruymuþ gibi savunduðun için

Eðer sen istediðin için inanýrsan
ve inanmaya deðer þeylere inanýrsan
Ýþte o zaman kendi vicdanýnla rahat yüzleþirsin

Bir þeye inanmak istiyorsan inan
Ama öyle her þeye de inanma!


Ahmet Özhan Uygun © | Ýnsan inanmaya önce kendinden baþlar
Sosyal Medyada Paylaşın: