Gidiyorsun

Gidiyorsun
Karanlýk zindanlarýn içinde
Sonsuzlugun girdabýnda sessizce
Zamana meydan okur gibi
Meçhule giden esrarengiz gibi
Gidiyorsun


Gidiyorsun
Ardýndan býraktýgýn yýkýntýyý
O viraneyi düþünmeden
Benligimi benliginde götürerek
Gidiyorsun


Gidiyorsun
Ugruna destanlar yazdýgýmýz þiirlerimizi
Bir kalemde silerek
Siyahla beyazý karýþtýrarak
Gidiyorsun


Ve gittin
Ölümün sessizliginde
Beyhude yarýnlara
Umutsuzlugun prangasýnda sürgüne göndererek
Yüregimi yüreginde býrakýpta gittin



Ebru Gökman





Sosyal Medyada Paylaşın: