Seni daðlarda býraktým yürek,
Seni TOROS’larda býraktým.
Sen KARTAL KAYALARI’nda açan sümbüle aþýktýn,
BOTÇU tepesinde mor menekþelere.
Sevinç çýðlýklarýmýn yankýlandýðý KIRKPINAR vadisine,
CEREN deresi kýyýsýnda biten leylâklara.
Sevdalý olan sendin baþýnda dumaný eksik olmayan,
Topraðý kekik kokan yaylama yürek.
Sensiz indim ovaya,þehirlere sensiz daldým,
Sensizdim,kimsesizdim,”YÜREK”sizdim.
Aynen öyle dediler bana,”YÜREKSÝZ” dediler.
Bir gün bir kötüye yâr oldum, kötü bana sahip,
Ben sana sahip deðildim…Daðlarýndýn sen…!
Seni yitirdim yürek,seni daðlarda býraktým.
TOROS’larda býraktým,yaylalarýmda,
Sen bu pislikte yaþayamazdýn,
Hakkýný helâl et, kendine iyi bak yürek…!
Ömer CÝNKARA
Psikiyatri mavi salon/GATA-ANKARA
Ýlk sendelemem.Yýl 1996
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.