*Anlayamadýk Atam
Sana aðlamak deðil, seni anlamak gerek.
Onlarca kasým geçti, anlayamadýk Atam.
Kimi hezeyan kustu, kimi oldu engerek! ..
Bir nesl-i âsým geçti, anlayamadýk Atam...
Kimisi putlaþtýrdý, kimi peygamber yaptý.
Kimi yerlere yattý, sûreta sana taptý! ..
Sen böyle istemezdin, yapýlanlar azaptý,
Tekmil-i kýsým geçti, anlayamadýk Atam...
Tek Türkiye býraktýn, biz kýrk parçaya böldük! ..
Düþman elinden deðil, kardeþ kardeþe öldük.
Dosdoðru iz býraktýn, ihânet edip sildik.
Öyle çok hasým geçti, anlayamadýk Atam...
Kýzarmadý yüzümüz, döküldük tutam tutam.
Dilden söyleyip durduk; ’sen kalk artýk ben yatam’
Her on kasýmda tuttuk, riyakârca bir mâtem! ..
Pek çok on kasým geçti, anlayamadýk Atam...
On yýlda onbeþ milyon gençlik yetiþtirdin sen.
Onlarý birbirine, nasýl kýrdýrdýk bilsen! ..
Artýk iflâh olmayýz, kendin de kalkýp gelsen,
Binlerce mâsum geçti, anlayamadýk Atam...
Düþmanlarýn öyle zor, o kadar da çoktular.
Yedi düvel önünde, diz bükerek çöktüler! ..
Ardýndaki liderler o kadar küçüktüler,
Günlerce resim geçti, anlayamadýk Atam...
Ne mutlu Türk’üm diye, söylerdin ya derinden!
Bir derin sýzý geçer, kalbimin üzerinden.
Meðer senmiþsin yeri, oynatan hep yerinden!
Bilmem kaç mevsim geçti, anlayamadýk Atam...
Antalya-20.10.2008
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.