Ve
Hâlimiz…
Konuþamaz olduk ayný lisaný,
Bir araya gelse dördümüz bizim…
Uzaklara saldýk aklý-izaný,
Nasýl bitsin böyle derdimiz bizim…
Sözün muteberi yalansýz olmaz,
Malýn-mülkün çoðu talansýz olmaz.
Þerden hayýr çýksa kalansýz olmaz,
Aratýr namerdi merdimiz bizim…
Üzümünü yeriz baðý sormayýz,
Helale-harama kafa yormayýz.
Ýkaza-öðüde deðer vermeyiz,
Önümüze misal ardýmýz bizim…
Çok sevdik nedense parayý-pulu,
Þu üç günlük dünya kime tapulu?
Nefsin esiriyiz güçlünün kulu,
Kendi içimizde kurdumuz bizim…
Fitne-fesat kanal kanal dolaþtý,
En ücra köydeki eve ulaþtý.
Siyaset selinde kire bulaþtý,
Yediden yetmiþe ferdimiz bizim…
Zenginlik yüzünde yaldýzlý boya,
Bizler ilkel onlar uygarmýþ güya.
Batýnýn her gece gördüðü rüya,
Anadolu’muzdan tardýmýz bizim…
Ecdat yadigârý bu kutlu diyar,
Olmamalý Türk’ten baþkasýna yar.
Varsa eðer bir yer cennete ayar,
Þüphe yok ki o da yurdumuz bizim…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.