Üzülme sakýn ola sen.
Ben
Aþký, senin yaþamamý
Ýstediðin
Gibi, her gün yaþýyorum.
Nasýl mý;
Uzun uykusuz gecelerimde,
Bazen,
Ýçten sesiz sessiz aðlýyor,
Bazen de
Alýyorum kalemi, kaðýdý
Elime,
Delicesine þiirler karalýyorum..
Arada bir
Sana ve tanrýya isyan
Ediyorum.
Aþkýn çok daha beterini
Yaþarým diye,
Korkuyorum bu aralar.
Önce,
Tanrýya sýðýnýyor, sonra sana
Yalvarýyorum..
Artýk tahammül gücüm
Tükendi.
Kalmadý mecalim, takatim.
Umurumda
Deðil, hiç ama hiç bir þey.
Ýster sen gel,
Ýster azrail gelsin, caným
Almaya.
Aþkýn uðruna, seve seve
Ölebilirim..
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.