Gözlerin çakmak çakmaktý.
Yüzün ay gibiydi.
Ellerin bembeyazdý, pamuktu
Sanki.
Ben onlara bakýp yanýldým.
Kalbinde,
Ellerin gibi tertemiz, sýcacýk
Sandým.
Keþke ellerin kirli yüreðin
Tertemiz olsaydý.
Kirli bir el tutsaydým eðer,
Temiz elli;
Acýmasýz ve kirlenmiþ bir
Yürekten,
Çok daha insaflý olurdu en
Azýndan..
Deðiþen sen oldun sonradan.
Ben hala
O eski benim, hiç ama hiç
Deðiþmedim.
Ýyi ki vardýn, seni tanýmýþým.
Sayende,
Yaþamdan çok dersler aldým.
Sakýn ola zannetme ki;
Yas tutacaðým.
Senin bana veremediklerinin
Kat ve kat
Çok daha fazlasýný, sýcacýk bir
Yürekte bulup,
Dolu dolu mutlu yaþayacaðým.
Sen de,
Duyunca inanmayacak, belki
Þaþýracaksýn.
Her zaman, hayrete düþtüðünde
Yaptýðýn gibi.
Parmaðýný ýsýracaksýn…
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.