Hayatta bazen büyük sevinçler,
Bazen de büyük acýlar yaþanýr.
Bir an sesin titrer, gözlerin dolar.
Sýkarsýn diþini aðlamamak için,
Sýkabildiðin kadar.
Bazý anlar olur, hiç beklemediðin,
Bu nasýl kaderdir Allahým!
Bunu da mý yaþayacaktým dediðin.
Ya bir hasta yataðýdýr yerin,
Azrail’e karþý direndiðin…
Ya da son bir kez göremeden,
Sevdiðin kiþi ölmüþtür aniden.
Sapý üzerinde salllanýp, titreyen,
Yaprak misali düþmemek için,
Direnebildiðin kadar direnirsin.
Kendi kendini teselli edersin;
Erkek olmak, aðýr eþya kaldýrmak
Deðildir.
Asýl aðýr olan, hayatýn yükünü
Taþýyabilmekmiþ meðer…
Beynine, bedeninin her zerresine,
Önceden nakýþ gibi iþlenmiþtir.
Bilirsin ki þartlar ne olursa olsun,
Erkekler aðlamazlar…
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.