Sevmiyorum Artık Seni İstanbul
Eskiden güzeldi boðaz
Denizin kirli, yaðmurun deli.
Sýðýnacak limaným yok.
Sevmiyorum artýk seni Ýstanbul
* * * * * * *
Ne havana güvenilir ne suyuna,
Ne rüzgarýna, ne yaðmuruna,
Ne adamýna, ne kadýnýna.
Sevmiyorum artýk seni Ýstanbul
* * * * * * *
Nerede ilk zamanki ümitlerim,
Hangi kýyýlara sürükledi rüzgarlar,
Sen benim umut iklimimi deðiþtirdin,
Sevmiyorum artýk seni Ýstanbul
* * * * * * *
Gönül denizimde yakamozlar yok artýk.
Boðazýn derinliklerine gömüldü umutlarým.
Sanma ki bir daha, kurtuluþun kutlarým,
Sevmiyorum artýk seni Ýstanbul.
* * * * * * *
Dinmiyor içimde yangýnlar, alev gün boyu,
Yüreðimdeki akýntý, sanki boðazýn suyu.
Þimdi yaþlý bir çýnar gibi yorgun kalbim.
Sevmiyorum artýk seni Ýstanbul.
* * * * * * *
Önceden bilemezdim kaderin yazgýsýný.
Yosunun taþa sarýldýðý gibi, sarýlmýþtým ben sana.
Ben ne umdum, sen ne verdin bana.
Sevmiyorum artýk seni Ýstanbul.
* * * * * * *
Ayaða kalktýkça hep çelme taktýn.
Onca kalabalýðýn içinde yalnýz býraktýn.
Ben seni hep kucakladým, söyle sana ne yaptým.
Sevmiyorum artýk seni Ýstanbul.
Saadettin Güven
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.