bu ne hazan ;
esen rüzgarda kokun , ýlýyan mevsim sen,
çeksin yakamdan ellerini yokluðun,
yaþamak deðil senden ayrý ben ,
geldi nisan gözlerin;
saðnak yaðmurlarým sel...
býrak sensizliði, kuþat kalbimi ,
bu ihtilal sabahý , bu kimsesizlik neyin eseri,
çekildin kýyýmdan , susuz kaldý sahilim ,
infazýma yetmedi canýmýn nefesi ,
hangi kentin gök yüzündesin ?
bulutuna sardý yaðmursuzluðumun hevesi ,
duyabildinmi; feryadý sana hýrsýmýn þimþeði ,
hadi çek git,
ne utan nede unut....
kim , kimin için yaþadý bunca gün ,
tenimdi ellerin , sevebildin mi ?
soðukta kaldým düþlerime , uykularýma gelebildinmi?
her gülüþte gözlerin, zaman bana ait,
korkma bence yalnýzlýktan ,
yaþamak sen ölüm se bana ait...
aþký yaþadýðýný sanma,
beni tanýmadýkça...
ben hiç kimseyim , sen ,sen olmadýkça
isimsiz þiirler
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.