cansýz bir fotoðrafýn ruhsuz bedeninde dinmeliydi hasret,
tek yolu aþktý karþýlýksýz kalmanýn,
sýrýlsýklam üþümeliydik eylülü karþýladýðýmýz pencerede;
uzak sevdalar düþlemeliydik uykularda,
yenilmemekti gayemiz;
yýpranmamalýydýk düþ vari yolculuklarda,
hükmetmekti son çare uyuz kalbimize,
biz iki yürek gurbeti yaný baþýmýzda yaþamasaydýk eðer...
çok iyi biliyorduk;
yalnýzlýðý hayallerde terbiye etmeyi,
renksiz , kokusuz nice güller yetiþtirdik,
sardýkça kanattý dikeni,
bir yanýmýz hep hüzündü,
yüzü mevsime dönük anlara durmadan gülümsedik...
içimizde biriktirdik sancýlý saatleri,
nasýlsýnlara eyvallah kaldý yalan dilimiz,
gün batýmý doðurdu karanlýðý gök yüzüne
belki ölümü bunca arzulamazdýk;
tenin gecemi ýsýtmasaydý eðer...
biz ne kadar masumsak;
zaman o kadar haklý,
aþk diyemedim bir türlü daha da farklý...
takvim yapraklarýný savurdu avuçlarýmýza ;
rüzgar terk etmedi rýhtýmý,
dudaklarýnda ýslanmadý kuru buseler
döþüme dökülmedi saçlarýn,
kokun sinmedi yastýðýma;
asfaltý aþýnmadý yollarýn , kavuþmadý iki düþ tek uykuda,
yorgun düþtü bedenlerimiz;
geç kalmadýk da diyebilirdik inadýna,
kar beyaz saçlarýmýz kirpiðe yaðmasaydý eðer...
’’ kentte hazan günü, çiçekler güz, duvarlarsa soðuk,
kuru dallarý üstüne sarkan ýrmaklar sap sarý,
gözlerinde ben, gözlerimde sen, dalýp gittiðim siyah daðlarda alaca ufuk ’’
isimsiz þiirler
karan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.