Yalçýn bir yamaçta küçük bir çalýyým. Bir yaným uçurum, Bir yaným dik kayalýk. Ne inebilirim sulak topraklarýna ovanýn, Ne de çýkabilirim güneþe en yakýn yerine yamacýn. Ortada asýlý kalmýþ hayatým Yaðarsa bir iki damla yaðmur Ve akþam batmadan deðerse Güneþten birkaç ýþýk kýrýntýsý. Yetiyor...
Yalçýn bir yamaçta küçük bir çalýyým. Bir yaným uçurum, Bir yaným dik kayalýk. Ama özgürüm burada. Deðmez hiçbir insanýn pis ayaðý bana, Yemez yapraklarýmý börtü böcek Ve ulaþmaz zehirli sularý köklerime Medeniyet denen gereksiz kavganýn.
Yalçýn bir yamaçta küçük bir çalýyým. Bir yaným uçurum, Bir yaným dik kayalýk. Ölünce beni buraya gömecekler. Tabuta gerek yok, bir kaç taþ yeter. Ölürken bile ayaktayým. Yalnýzým... Çünkü ben ! Yalçýn bir yamaçta küçük bir çalýyým.
Gökhan KEVEN-14/09/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Keven Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.