DİLENCİ

Yorgunluðundaydým kýrgýnlýklarýmýn,
Yorgundu kelebeklerin ölümü.
Rüzgâr gözlerime kaçamak bakýþlarýn.
Kalp kýpýrtýlarý vardý bulutumda.
Biriktirdiðim ise çocukluk düþlerim
Ihlamurun dalýndaki salýncakta.

Yalnýzlýk damlalarým düþtü naðmelerimden
Issýzýn sessizliði akþamlarý gelirdi gönlüme
Ve son yakýndý, sarý bekleyiþlerimden
Umut dolu maviliklere, kutsanmýþ yeþilliklere.
...Issýzdan dalgalara, daðlara.

Resimlerimde gördüm ilk gözlerimi o zaman
Yýllarýn yaþanmýþlýklarý çizgilerimde saklýydý
Aynalar bilmez halimi, efkârýmý
Tek yapraðý kalmýþ aðaçtým, sonbaharda
Bekliyordum son rüzgârý.

Uyan dedim aynalardakine,
Kalk yabancý, aymazlýðýný býrak artýk.
Vakit ölü topraklarý rüzgârda savurma vakti
Akreple yelkovan bile isyanlarda, yoklar.
Niçin beklemektesin, bekletilmektesin..

Ey dilenci...
Bir yudum sevgi için dilenmek
Senin harcýn deðil.
Býrak ben dileneyim
Sevgi istemek canýmý yaksada.
Belki birgün kor olur, yakarým...

Gökhan KEVEN 28.05.2010/Nevþehir
Sosyal Medyada Paylaşın: