Özür bile dilerdim, düþene kadar dilim,
Ama siz dinlemeden ne sözler söylediniz.
Madem ihanet ettim, madem ehli deðilim,
Artýk bana ne minnet, ne emanet ediniz...
Neler geldi baþýma vicdanýma uydum da,
Kuyumu kazanlarý dost yerine koydum da,
Kin kokan aðzýnýzdan duyduðumu duydum da,
Bilmem burdan gidince daha neler dediniz...
Sitem dolu sesimin ayarýný kýsarak,
Hata benim aslýnda, konuþmayýp susarak,
Siz yýllarýn zehrini birden bire kusarak,
Hem kendi kendinizi, hem hakkýmý yediniz...
Hani sessiz sakindi, hani fil gibi toktu ?
Öyleyse süt tasýna neden burnunu soktu,
Vallahi o kaþýndý benim bir suçum yoktu,
O okkalý tokadý haketmiþti kediniz...
Temizliðe koyuldum, maç da gitti, filim de
Sayeniz de fýttýrdým halý da pis, kilim de,
Sakýn ha elleriniz gezinmesin zilimde,
Bir iþiniz düþerse yan komþuya gidiniz...
ahmet turgut atlýk
13.09.2010