Koþarken hayatýn etabýný
Hiçbir þeyden haberimiz olmamýþ
Erken ikindilerde, elma þekeri tutuþturulmuþ ellerimize
Üstlerine konan her irinli apsede
Tesettüre uygun hikâyeler anlatýlmýþ
Her derde deva bir dayý belirmiþ arkalarýnda
Yapýþýp kalmýþ karanlýðýn diðer yüzende
Tutunmuþ kalmýþ omurgalarýmýza kirli parmaklarý
Yedi yýlda bir bal sürülmüþ aðýzlara, pazarlarý
Ve deve güreþine tutuþulmuþ, arenalarda
Biz körler seyre dalmýþýz
Arada bir ihtilal’e çýkmýþ ATATÜRK’ÜN çocuklarý
Ama çýplak kalmýþ sýrtlarý
Diþlerin kemiðe dayandýðý yerde
Sürgün yemiþ birkaç cesur yürek
Ya da sallandýrýlmýþlar bir ipte, salýncak diye
Her þeyimizi yitirdik mi yoksa?
Lüzumundan fazla mý uyutulmuþuz?
Hep kapalý mý kalacak gözlerimiz?
O zaman ne bekliyoruz ki hala?
Topluca gidelim yedi uyuyanlar maðarasýna, Tarsus’a
Milletçe uyuþturulmuþsa aklýmýz
Hindu’lardan ne farkýmýz kalmýþ?
Öldük mü yoksa hiç dirilmeyecek mi cesetlerimiz?
Aðacýn ölümüyle tahta oluyorsa,
Taþýn parçalanmasýndan kum
Ýnsan ölünce toprak olur biliyoruz
Ya da Hitlerin elinde sabun
Yeniden doðmak istesek, baþak olur muyuz?
Birleþtirsek tüm zýt kutuplarý
Özlemin çýlgýn yumruðu deler mi karanlýðý?
Yine sabah olur mu geceden sonra?
Ve gökyüzünde bembeyaz bir güvercin,
Uçurabilir miyiz?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.