DİRENİŞ

Hayat boþ bir sandýk biz doðarken;

l.

kederler,acýlar, nakýþ ipliklerimiz.
umutlar, özlemler,hayaller...
patiska, ipekler...
nakýþ kalýr,
patiska eskir,
ipek buruþur.
teke tek çýkar sandýktan iþlengiler
kullanýlýr atýlýr
yenisi eskisini aratýr
ne kadar uðraþsak ta ilk çeyizin yerini
sonrakiler alamaz.
jan janlý gömlekler
tenini örter de!
içinin morluklarý
yüzünde çizgiler oluþturarak kendini gösterir...

dilinden keþkeler dökülürken
elinden hiçbir þey gelmez.

gözündeki o yaþama sevinci sönerken
dalar gidersin geçmiþ güzel günlere
sevgili denilen
yar denilen,
yara olur, nefret olur...

piþmanlýklar kendini suçlamaya,
suçluyu mabutlaþtýrmaya yarar...

sonu gelmez ahh larýn...

aðlarsýn herkesten habersiz
akýttýðýn gözyaþlarýndan bile utanýrsýn

hesap sorar geçmiþin, hatalarýn...

keþke dersin hep,
altýnda ezilirsin...

yarýnlara çýkmaktan korkarak,
yaþamaya devam edersin
istemesende...

ll.

Deðmez diyor insanlar
ona deðmez, buna deðmez
cana deðiyor býçaðýn ucu
saplamýyor köküne kadar
batýp batýp çýkýyor,
kanatýyor...

vazgeç diyorlar
sar yaralarýný kendi kendine
de nasýl ?

yol göstermiyor çirkin hayat
þeytan giriyor koluna
ipe götürüyor
sen yolu bilmesende
o sana yol gösteriyor seve seve...

sonra karþýna geçip gülüyor
senin hiç gülemediðin kadar.

diren diyor ayaklarýn
üstünde dur
da nasýl?

yollarýný kesiyor
setler çekiyor insanlar

insaným ya
utanýyorum kendimden...

insaným ya
yine bekliyor hatalar beni..!


Ayþe Akbulut (A&A)
02.04.2005









Sosyal Medyada Paylaşın: