Soran yok bizim

Nesini söyleyim, olup bitenin,
Gayrý dikiþ tutmaz, acýlar bizim,
Kadýya mülk olmuþ tapulu yerler,
Dilimiz kesildi, akan kan bizim.

Uykuya dalýnca, çalýp çýrptýlar,
Sahipsiz bulunca, yoldan çýktýlar,
Gariptir sandýlar, vurup durdular.
Yerimiz kalmadý kaçacak bizim.

Yalanlar dolaþýr, þimdi yollarda,
Utanýp arlanmak, yok ki onlarda,
Çakallar çoðaldý,yüksek daðlarda,
Onu da vuracak, avcý yok bizim.

Yaðcýlar gezinir, beyler peþinde,
Açlar var dilenen, ekmek peþinde,
Ýþ desem hepsi de, aslan diþinde,
Halin ne diyerek soran yok bizim.

Ýþ bulmuþ ne güzel, kimse torpili,
Çek yazmýþ kimine, dermiþ hamili,
Yoksulum zenginden almýþ sevgili,
Bu nasýl zenginlik diyen yok bizim.

Kimseler demiyor, görünür kelin,
Hali yok söyleyen, Dertli Yüksel’ in,
Soran yok derdin ne nedir þu halin,
Baðýrýp çaðýrsam, duyan yok bizim.

A.Yüksel Þanlý er
09 Eylül 2010-09-09
Anhtalya.

Sosyal Medyada Paylaşın: