NAZLI GÖZLERİN
Ufacýk iþlerle üzme kendini,
Yaþlara dayanmaz nazlý gözlerin.
Eleme kapýlýp, süzme kendini,
Seherde uyanmaz nazlý gözlerin.
Hayat bu bazen hüzün yaþarsýn,
Kimi yokuþ çýkar kimi koþarsýn.
Eðer sabredersen daðlar aþarsýn,
Bilirim usanmaz nazlý gözlerin.
Sabýr ne güzel þey zafer getirir,
Karþýlýksýz sevgi ömrü bitirir.
Ayrýlýk seveni kabre götürür,
Ölse de kapanmaz nazlý gözlerin.
Seherde söylenen naðmeler güzel,
Gönülde yeþeren sevdalar güzel.
Seversen güzeli hülyalar güzel,
Sevgiye kanmaz nazlý gözlerin.
Mutluysan uçarsýn kelebek gibi,
Hayalin sarmalar sevecek gibi.
Ayrýlsan beklersin gelecek gibi,
Hasrete dayanmaz nazlý gözlerin.
Gözünde nemlenen sevginmiþ meðer.
Onlar bir pýrlanta dünyaya deðer,
Kalbim baþkasýnýn desem de eðer,
Bilirim inanmaz nazlý gözlerin.
Seyfettin Karamýzrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Entellektüel-41 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.