Bir sonbahar akþamýnda Yapraklar sararýp dökülürken Bir mevsimi daha geri de býrakýrken Ömrümden ömür geçti Saçlarýma aklar düþtü
Bir sonbahar akþamýnda Pencereden dýþarýyý izlerken Hafif hafif yagmur ciselerken Kalbimden ince süzülen sözlerle Sayfa sayfa aþkýmý anlatmýþým Zamaný farketmeden
Bir sonbahar akþamýnda Radyo da çalan bizim þarkýmýz Aklýmdan hiç silinmeyen naðmeler Sene de bir gün derken Nasýl da anlamamýþým Ömrümüzün baharýnda son nefeslerýmýzý verdýgýmýzý
Bir sonbahar akþamýnda Dudaklarýndaki sýcaklýk Gözlerýndeki samimiyet Kalbimizde edebiyete ulaþan sevgimiz Usulsa teslim oldu kara topraga...
Ebru Gökman
Sosyal Medyada Paylaşın:
ebrulias Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.