Aþka açýlan gizemli sokak
Labirentlerle dolu yollarýn
Farklý sevdalarda ki adreslerin
Ne zaman çalsam zilleri?
Evde yoklar, kapý duvar
Yâda çoktan taþýnmýþ benden sevdalar
Isý geçirmeyen sýrça köþkten evlerin
Hiçbir yere çýkmayan caddelerin
Pencerelerinde çiçeklerin salkým saçak
Ama nasýlda boþ arkasý camlarýn
Uzaklaþan benmiyim buralardan
Yoksa o yollar mý bana uzak
Gün deðiþsede, saatler hep yirmi dört
Býrak üstümden bir ömür geçsin
Daha dökülmedi gözlerimden son bulut
Ýþte cenge çýktýk, daha zorlaþacak yolumuz
Darda olsa geniþte, düzde olsa yokuþta
Ve ayrýlýp gidene dek son oyuncumuz
Biri düþsede öteki yürüyecektir
Aþkýn gizemli yolunda,
Ter içinde devam eder diðeri
Ya kaybeder bulamaz gecede yönünü
Ya da sonunda bulur sevda köyünü
Ya yaþama sevinciyle kanatlanýr yürek
Ya da bezgin ve yitik
Senin sokaklarýn mavi yaz akþamlarý
Yýldýzlarýn vurduðu karanlýk bir su
Yürüyoruz iþte bu yolda korkusuzca
Kendi sonlarýmýzý görmeden umarsýzca
Belkide aramak için ölümsüz aþký
Ve bahçendeki aðaçlarýn ufacýk yeþilini
Çekmek için içimize gençliðin soluðunu
Kýraðýyla ýslanmýþ öpüþlerin tadýný
Ayný yollarda ve ayný telaþ içinde
Ne keder ne tasa baðlamaz bizi
Uzayýp giden bu çöl sokaðýnda
Yürüyoruz iþte susuz ve sessizce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.