SES

Neydi o ses gece karanlýðýnda?
Sanki soðuk bir nefes,
Aðustos sýcaðýnda.
Bir güzel anýmý rüzgarda saklý kalmýþ?
Yoksa Eros aþklarýmý salmýþ?
Göz günahsýz uykusuzluk çoksa,
Belki bir yeni gün,
Eylülü sabýrla bekleyen,
Ya da bir acý dün,
Acýlarý anýlara ekleyen.
Epeydir yaðmýyor yaðmur;
Doðada çiçekler epeyce maðdur,
Þimdilik örtülüdür acýlar,
Baþlarmý ne dersin yine sancýlar?
Bir rüzgar esiverse batýdan,
Yaðmur ciseleri süzülüverse çatýdan,
Gök gürültüsü eski heybetinde,
Sevgiler ilk günkü kýynetinde,
Bayramlar eski bayram,
Çocuklar yine þeker peþinde.
Ve ben seni kimselere soramam,
Hele ki ayýn bu onbeþinde.
Birazdan baþlar ‘davulcu’sesi,
Uykuzluklarýmý sen nerden bilesi?
Yer kalmamýþ sende bana nasýlsa,
Hoþ olurmu kalbime bir aþk takýlsa?


Sosyal Medyada Paylaşın: