umutsuzluk yasak

kan garip kalmýþ suskundur topraða
her konuþtuðum dökülüyor topraða
umutlarým birer kayýk tutundum ona
ilmiði ölüme baðlý kayýðýn sonu cefa

farzet ki susuyoruz denizler boyu
acýlarýn yosunlaþmýþ sonu hep korku
güneþ görememiþ denizlerin sonu
umuta parlayan güneþ gibi kupkuru

acýmasýzlýklar ormanýn da tekim
vahþi hayvanlara batan bir dikenim
yüreðimin içinde güneþler beslerim
umutsuz olanlarý yüreðime ekerim

yeþeriyoruz ölüme aldýrmayarak
kuþtan umutlarýmý havaya salarak
güneþi o kanatlarýndan tutarak
gel diyorum gel umutsuzluk yasak


Sosyal Medyada Paylaşın: