hayal

dilendiðim kadar özgürüm
tuttuðum tüm düþlerin kanatlarý var
yüreðimin yokuþundan kimse kaçamýyor
her nefesimde boðazýma takýlan cesetler
dilendiðim kadar önümdeki çöl büyüyor
tane tane ýzdýrap ýzdýrap kural kural
tek içebildiðim þey kendi kaným
kesiyorum kolumu biçiyorum ölümümü metre metre
dökülüyor nehirler boyu ýzdýrap
arasýndaki tüm düþlerim balýk gibi
saða sola çýrpýnýyor kanýn içinden çýkamýyorlar
çöl yutuyor beni ölüm bile deðil

yüreðime dikilmiþ gecekonduyu
kimse yýkamaz benden baþka
kendi kendimi öldürmekte birinciyim
bulutlarýn ötesinden geliyor ödülüm
kollarý olmayan bir sevgili
tüm isteklerimi kendi bedenine saklamýþ
sarýlamýyorum ona
seviþemiyorum onda
tek çarem kaldý sevgilim
seviþemediðimiz kadar seni sevmek
hem öldürüp hemde yemek

tüm hayallerimi içimde artýk
dýþýma çýkmayacak saklý bir maden gibi
petrol zengini mutluluklarým olmayacak
insan olmayý abartmayacaðým
tüm insalarýn gördükleri acý gerçekleri
deðiþtirmek için
sözlerimi kýlýç edip hepsinin gözünü oyacaðým

ben deðiþmem sen deðiþmezsin
zamanýn içinde hayallerimizin direði yýkýk
çaresiz kalan kuþlar gibi apartman köþelerindeyiz
insanýz,maaþýmýz var,sevdiðimiz çocuklar var
yok oluþa týrmanan her insanýn gördüðü tek gerçeði
kendi gerçeðimiz olarak görmesek
ne ben hayallerimi elde etmek için öldürmek zorunda kalýrdým
ne sen beni dinlemek için gözlerini oyardýn



Sosyal Medyada Paylaşın: