SUSMA

Boþluðun içinde,
gözlerim sözlerini aradý,
dudaklarým;
sus dedi kulaklarýma
sen sus, sen konuþma...
ellerim yanaklarýmý serinletmeye çalýþtý
var gücüyle
utancýn yangýnýný nasýl söndüre bilirse...
boþ ve karanlýk bir siluet karþýmda bedenin
gözlerim hala aramakta...
kör yüreðimin asasý yardýmýyla.
sözlerin þimþek çakmasý olsa,
korkudan yorgan altlarýna sýðýndýðým,
fark etmez...
sinek výzýltýsý olsa,
durmaksýzýn yemek için tenimi
tepemde dolaþan
razýyým...


l.
sessiz sinema oyunu sanki.!

bir ses arýyor gözlerim...
bir sýzlanma, bir serzeniþ, bir hýþýrtý...
kesik ve derinden...


ll.
ellerim yanaklarýmý çok sevdi ellerinden kurtulalý,
saçlarým omuzlarýmýn üzerinde kaygýsýz yayýlmayý
dizlerin dense...
tenim ateþinle yanalý,
bir nefes miktarý serin rüzgar beklemekte
konuþ ey sevgili
susma..!


lll.
bekleyiþler diriliþlere gebedir sancýlý, ürkek...
bekleyiþler hiçlikler doðuruyor senle
nedensiz...
sevgisiz,
kupkuru,
ve geçiyor zaman...
sende asýlý kalanlara raðmen...


Ayþe Akbulut (A&A)
Sosyal Medyada Paylaşın: