SARILAR'IN EVİ
SARILAR’IN EVÝ
Köyün alt ucunda,
Küçük bahçesinde yaþlý aðaçlar…
Dört mevsim dallarýnda hüzün açar.
Toprak damlý tek katlý bir ev.
Ýþte biz burada oturuyoruz,
Ýster kork, ister sev…
Önünden tenha bir yol geçer.
Bacasý sürekli tüter.
Ýlk bilgiler hayatýma burada girdi.
Eski ahþap, çatal kapýsýyla dünyaya açýlan ev.
Usulen güneye bakar.
Ve güney cephesinde yalnýzca bir pencere var,
Küçük ve aðaç kafesli.
Kara çamurdan sývalarý dökülmüþ duvarlar.
Kimi içeri , kimi dýþarý bükülmüþ duvarlar.
Yaþ, uzanýr rahmetli dedeme kadar.
Ocak isleri, renklerini karartmýþ,
Çelenler parçalanmýþ, bacalar yýkýlmýþ.
Zelzele sarsmasý, savaþ sonrasý deðil,
Sebep vefasýzlýk ve terk ediliþ…
Döneminde “Sarýlarýn Evi” zeybeklerin yeriymiþ.
Yöresinde nam ve þöhret vermiþ.
Bir sivilce o heybetliyi, kuvvetliyi yerlere sermiþ.
Oðul, evlat; para ve servet.
Hüner atmamýþ, maya tutmamýþ.
Geceye girmiþ “Sarýlarýn Sülalesi”
Bir daha gündüze çýkmamýþ.
Ev kiracýdan, kiracýya devrolmuþ.
Kimse çözememiþ…
Temelinde ah mý, beddua mý varmýþ?
Bizdik þimdi aydýnlýk olan,
Neþe, sevinç, mutluluk…
Her ferdin yüreðinde toplanan.
O da güneybatý oda,
Babam; “mülk benim olsaydý,
Seyredecektiniz halini…” derdi.
Güneybatý oda,
Ortada eski bir soba,
Canlýlýða santral.
Bir hasret yumaðý güneþ yükselir.
Pencerenin önünde bir sedir.
Aydýnlýk ve ýþýk burada paylaþýlacak
Yine de ailenin çok okuyan çocuðu,
Sanýrým bu alacakaranlýktan çýkacak.
Bazen az giren ýþýðýn karartýsýnda,
Ninem dolaþýr köþeden köþeye.
Az gören gözler, nerede gözlük,
Silinmiþ asalet, tükenmiþ özlük.
Bir devir ki, kopma noktasýndadýr,
Fark etmiyor onlar için, ha ev, ha çadýr.
Sonra anam, “anadýr” ilk mektep üç’ten,
Babam bir hoyrat, bir inat.
Belki Köroðlu, belki akçalý Mehmet…
Ve kardeþim, “öz kardeþim”,
Çilesini, mutluluðunu, baba ocaðýný,
Her gurbette derin derin özlemiþim.
Ha ev, ha çadýr bir ömür.
Mektuplarýmý bu adrese göndermiþim.
Yaþadýk, büyüdük, çok hazin deðil,
Abartýsýz böyleydi, bu evceðiz.
Hatta ev bile bizim deðil,
Bu evde biz kiracýyýz.
1968 Korkuteli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.