baþka hayatlarýn kanatlarýnýn altýnda soluklanýrken düþlerim zaman suskun düþüyor yapraklarýndan önce kuþlar kanatlarýndan düþürüyor sonra deniz renginden siliyor maviyi
düþlerim üþüyor sensizliðin ayazý vurmuþ kýyýlarýmda yokluðun hükmediyor ayýn ýssýz yanýna avuçlarýmda biriktirdiðim gözyaþý denizinde kan bulanýyor yýldýzlarýmýn ýþýltýsýna inadýna aðlýyor aynada yüzüm gece ýslak ýslak yürürken çýkmaz sokaðýn birinde naralar atarak ayyaþ bir hayatýn gölgelerinde dans ediyordu hüzün bitmeyen bir senfoniyle cebimdeki umut kýrýntýlarý bir nefes daha gizliyordu kimsesizliðin izlerinde
hani o melek kanatlarýnýn tenime deðmediði rüzgarlarýn usulca okþamadýðý zamanýn kayýp kentlerinde sancýlý rüyalarýn sabahýna uyanýr gün yaðmur henüz kendini býrakmýþken günebakanlarýn gözlerine toprak sen kokuyor hala uyanamadýðým uykularýma
suskun býrak dallarýný kilitle bildiðin tüm sözcüklerin dilini ben avaz avaz sen derken sen!! sus olup düþlerimin sokaðýndan geç sessizce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(( hüzün )) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.