Oysa hayat koskoca bir þiirden ibaretti,belki de bu hayatýmýn þiiri”
GÝDENLERÝN ARDINDAN 1
Gökyüzü bu gün kan renginde, Yaðmur yerine yaðýyor kan. Bu gün gidiþinin doksaný, Doksan yaþanmamýþ gün, Doksan kere tadýlan ölüm. Yüreðim uslanmaz,yas içinde, Ölüm son virajda, Ölüm,bu son dönemeçte. Ölüm...gizli kalmaz ki son nefeste. Sen yoksun ya... Güllerindi, gamzemde solan. Sen yoksun ya... Halimdi paramparça,periþan. Sen yoksun ya... Umudumdu urganlarda sallanan. Oyy yaralý yüreðim, Oyy bu deli sevda. Dön desem geriye dönebilir misin? Bu canýn cananý olabilir misin? Gel de yüreðimdeki paslarý sil artýk, Bir anýlarýn kaldý bana sadýk. Haydi... Ok yaydan fýrlarcasýna gel, Bir turna kanadýndan uçarcasýna gel... Gel de; Sen nasýl istersen öyle gel... Öyle gel...
Gökyüzü bu gün kan renginde, Yaðmur yerine yaðýyor kan. Bu gün gidiþinin doksaný, Doksan yaþanmamýþ gün, Doksan kere tadýlan ölüm. Deli taylar gibi koþturdum, Peþinden beyaz gömleðin. Hediyesi saydým verdiðini Suçu yoktu inan kefenin... Bir beyaz koridor, Saatler git ve gellere gebe, Hep ben kaldým, Ortada çaresiz ebe. Kime uzatsam elimi, Ellerimde boþluk, Ellerim de umutsuzluk. Konuþsana, Susmasana, Üzerine çekilen, Bu çarþaftan çýksana. Gözlerin bir boþluðu, Ýzleyip durmasýn, Ayaðýna takýlan, Son künyen olmasýn. Adý:Sevda Soyadý:Umut Yaþ:Daha on yedi Nedir bu üstündeki ayrýlýðýn rengi. Konuþsana, Susmasana, Bir kere daha baksana. Bir kere daha göz kýrpsana. Hepsi bir bir aklýmda, O geçen günlerin, Dumanýna baka kaldým ayrýlýk treninin. Oysa ölüm; Ne firak,ne zeval,ne ademdi, Ölüm,kýsacýkta olsa terk edilmekti. Ýþte böyle gülüm, Gökyüzü bu gün kan renginde, Yaðmur yerine yaðýyor kan. Bu gün gidiþinin doksaný, Doksan yaþanmamýþ gün, Doksan kere tadýlan ölüm. Mezarýnýn üstüne, Diktiðim karanfiller, Þimdi... Bir bir boy verdiler. Odanda hala anýlarýn var, Onlar hiç terk etmediler. Kokunu sakladý duvar, Tebessümün hala çerçevede, Ben seni düþünüyorum., Sen beni düþünme. Bu gün gidiþinin doksaný, Doksan yaþanmamýþ gün, Doksan kere tadýlan ölüm. Aldýrma... Sen giderken dediklerime, Senin adýndan mektup yazdým sevdiklerine Yine sordum hal hatýr, Yine bahsettim havadan sudan, Gönderen kýsmýna ismini yazdým, Sonra senmiþim gibi postaya yolladým. Neylersin iþte... Sana kýyamadým Kýyýp ta atamadým... Gömemedim kör kuyulara. Býrakýp ta gitmek kolay mý? bu sancýlarda... Yine çiçeklere su verdim, Menekþenle konuþtum. Yine her yaðmur ardýndan. Ebem kuþaðýna koþtum, Soluk soluða, Kan ter içinde. Haydi sende konuþsana, Susmasana. En azýndan bir göz kýrpsana...
Gülüm... Bu gün gidiþinin doksaný, Doksan yaþanmamýþ gün, Ve... Doksan kere tadýlan ölüm. Seninle atýldý, Hayata bu kördüðüm, Yollarým çýkmaz sokak, Her taþýn altý yýlan, Bende geliyorum, Geliyorum aç baðrýný, Gayrý sensiz duramam Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.