Dursun saatler dönmesin dünya Sensiz hayat anlamýný yitirmiþ Sol yanýmda yokluðunun sancýsý Yaralý sinemde fýrtýnlar Savruluyorum gidiþlerine Yýkýntýlar altýnda kalýyorum Tutmuyor dizlerim taþýmaz oluyor bedeni Suskunluk olup düþüyorum lâl gecelere Sessiz gecelerim kâbus kusuyor Gece mi gündüz mü ayrýt edemiyorum Seni kuþanýyorum ölüm sessizliðinde Her yerde seni arýyor gözlerim
Beni düþman bilen deli sevdam Ben sana yandým yakýþlarýnsa zaferin Seni sensiz yaþamak ölüm Ýçinde sen olan sensizlik acýtýrken Bu kadar eksilmen neden? Ýntihara teþebüs eden duygularým Munzuru taþýran gözyaþlarým Eþkiyalýða heveslenen susuþlarým Zulada söylenmemiþ sözlerim Baþlamadan biten mutluluk ezgim Yazdýkça kanayan kalemim Çoðalýp þiirlerime akan sen Dizeleri mi aðlatýyorsun
Giderken son kez düþün Gidiþin yalansýz ve riyasýz Arkana bakmadan olsun Ruhumda býraktýðýn ustura kesikleri Sever gibi bakan efsunlu bakýþlarýný Ve her þeyden önemlisi Bende unutuðun kendini Sana dair ne varsa Yarým kalmýþlýklarý Hayal kýrýklýklarýný Geceye düþen korkunç sensizliði Yanýna al ve usulca git
Aynalar sensiz yüzüme küs olsada Aðustosda baþýma kar yaðsada Yarým kalsada mutluluðum Dinlediðim her türkü ve ezginin Sözü müziði sen olsanda Seni sensiz yaþamayý öðrendim Yolun açýk olsun hadi durma git