umudun yüzünde ýþýldarken aðrýyan hallerim bölük pörçük uykularýmda dünden kalan seni düþünürüm kulaðýmda özlenen sesler beþiðinde ruhumu sallarken ahenkle dans eder hayaller sen dilinin ucundan düþen baharý bir titremeyle salladýkça tenimin çatlaklarýnda hissederim izlerimle öpüþtüðünü aynada saklý hüzünler hep bu vakitlerde kaybolur sabaha
telaþlarým ince sýzýyla aþklanýrken denizimde dünün öz nefesiyle hayata dönerim ki zamansýz sokulduðum akþamlar aklým göçmen kuþ misali baþýnda döner
her yeni doðuþun soyunan ay kalplerinde görünmeyen adamdýr o uzanýr beyaz dallarýyla sessiz ömrüme çoðalan kalabalýðýmda sað bir masalýn yükü ki yüküm sevinç melekleri baðrýmýn üstünde
seninle hep bu boþluklarda umudun rengine boyanýyoruz gün her dalda açan çiçekleri seyrediyor aþkýn iklimi hiç bozulmuyor durgun yüreðimde
sen yapraklar gibi biriktiðinde ruhuma tabut duruþlu kentin ýþýklarýnda yalnýzlýðýna asýlaným çocuk
görmüyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.