Sen Ağlama Yüreğim

SEN AÐLAMA YÜREÐÝM.

Sen Aðlama Yüreðim
Sana mutluluklar aldýlar
Mezat yerinden.
Üçe, beþe bakmadýlar
Yeter ki! Olsun dediler.
Acýlarýnýn resmini çektiler,
Çerçeveleyip çeyiz diye verdiler.
Kalmadý mutluluðun gülen bir yüzü
Ellerin yandý, yüreðin yandý, gözlerin
Kan aðladý.
Sen aðlama yüreðim sen aðlama,
Dilsiz gülüþünü karanlýða boðanlar Aðlasýn.


Biliyorum son umutlarýnda söndü
O ilk gecende,
Tek umut ýþýðý sýzmýyordu pencerenden
Dar bir kafese koydular,
Seven yüreðini.
Kendi ipleriyle baðladýlar kumral saçlarýný,
Sallandý durdu anýlarýn pamuk ipliðinde
Sen aðlama yüreðim sen aðlama
Dilsiz gülüþünü karanlýða boðanlar aðlasýn.


Yokmuydu bu karanlýða inat!
Sabahýn aydýnlýk yüzü
Yol uzun yürüyorum
Þimdi omuzlarýmda senin mutsuzluðunu
Taþýyorum,
Saðýmda, solumda, tam da göðsümün
Orta yerinde!
Senin için dualar ediyorum,
Aþkýný, sevgini, mutluluðunu
Her gece Allah’ dan diliyorum.
Sen aðlama yüreðim sen aðlama
Dilsiz gülüþünü karanlýða boðanlar aðlasýn.


01.12.2006

Özlem ÇETÝN


Sosyal Medyada Paylaşın: